” کیفیت چنان است که به سندهای معتبره روایت شده از جابر از امام محمد باقر (ع) که امام زین العابدین (ع) به زیارت امیرالمؤمنین (ع) آمد و نزد قبر آن حضرت ایستاد و گریست و گفت : “
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا امینَ اللَّهِ فی اَرْضِهِ وَحُجَّتَهُ عَلی عِبادِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ
سلام بر تو ای امانتدار خدا در زمین او و حجتش بر بندگان او سلام بر تو ای امیر
اَشْهَدُ اَنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَعَمِلْتَ بِکِتابِهِ
مؤ منان گواهی دهم که تو در راه خدا جهاد کردی چنانچه باید و رفتار کردی به کتاب خدا (قرآن )
وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ حَتّی دَعاکَ اللَّهُ اِلی جِوارِهِ
و پیروی کردی از سنتهای پیامبرش صلی اللّه علیه و آله تا اینکه خداوند تو را به جوار خویش
فَقَبَضَکَ اِلَیْهِ بِاخْتِیارِهِ وَاَ لْزَمَ اَعْدائَکَ الْحُجَّهَ مَعَ مالَکَ مِنَ الْحُجَجِ
دعوت فرمود و به اختیار خودش جانت را قبض نمود و ملزم کرد دشمنانت را به حجت و برهان با حجتهای
الْبالِغَهِ عَلی جَمیعِ خَلْقِهِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسی مُطْمَئِنَّهً بِقَدَرِکَ
رسای دیگری که با تو بود بر تمامی خلق خود، خدایا قرار ده نفس مرا آرام به تقدیرت
راضِیَهً بِقَضاَّئِکَ مُولَعَهً بِذِکْرِکَ وَدُعاَّئِکَ مُحِبَّهً لِصَفْوَهِ اَوْلِیاَّئِکَ
و خوشنود به قضایت و حریص به ذکر و دعایت و دوستدار برگزیدگان دوستانت
مَحْبُوبَهً فی اَرْضِکَ وَسَماَّئِکَ صابِرَهً عَلی نُزُولِ بَلاَّئِکَ ش اکِرَهً
و محبوب در زمین و آسمانت و شکیبا در مورد نزول بلایت و سپاسگزار
لِفَواضِلِ نَعْماَّئِکَ ذاکِرَهً لِسَوابِغِ آلا ئِکَ مُشْتاقَهً اِلی فَرْحَهِ لِقاَّئِکَ
در برابر نعمتهای فزونت و متذکر عطایای فراوانت مشتاق به شاد گشتن دیدارت توشه گیر پرهیزکاری
مُتَزَوِّدَهً التَّقْوی لِیَوْمِ جَزاَّئِکَ مُسْتَنَّهً بِسُنَنِ اَوْلِیاَّئِکَ مُفارِقَهً
برای روز پاداشت پیروی کننده روشهای دوستانت دوری گزیننده
لاَِخْلاقِ اَعْدائِکَ مَشْغُولَهً عَنِ الدُّنْیا بِحَمْدِکَ وَثَناَّئِکَ
اخلاق دشمنانت سرگرم از دنیا به ستایش و ثنایت
پس پهلوی روی مبارک خود را برقبر گذاشت وگفت :
اَللّهُمَّ اِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتینَ اِلَیْکَ والِهَهٌ
خدایا براستی دلهای فروتنان درگاهت بسوی تو حیران است
وَسُبُلَ الرّاغِبینَ اِلَیْکَ شارِعَهٌ وَاَعْلامَ الْقاصِدینَ اِلَیْکَ واضِحَهٌ
و راههای مشتاقان به جانب تو باز است و نشانه های قاصدان کویت آشکار و نمایان است
وَاَفْئِدَهَ الْعارِفینَ مِنْکَ فازِعَهٌ وَاَصْواتَ الدّاعینَ اِلَیْکَ صاعِدَهٌ
و قلبهای عارفان از تو ترسان است و صداهای خوانندگان بطرف تو صاعد
وَاَبْوابَ الاِْجابَهِ لَهُمْ مُفَتَّحَهٌ وَدَعْوَهَ مَنْ ناجاکَ مُسْتَجابَهٌ وَتَوْبَهَ مَنْ
و درهای اجابت برویشان باز است و دعای آنکس که با تو راز گوید مستجاب است و توبه آنکس که
اَنابَ اِلَیْکَ مَقْبُولَهٌ وَعَبْرَهَ مَنْ بَکی مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَهٌ وَالاِْغاثَهَ
به درگاه تو بازگردد پذیرفته است و اشک دیده آنکس که از خوف تو گرید مورد رحم و مهر است و فریادرسی تو
لِمَنِ اسْتَغاثَ بِکَ مَوْجُودَهٌ وَالاِْعانَهَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مَبْذُولَهٌ
برای کسی که به تو استغاثه کند آماده است و کمک کاریت برای آنکس که از تو کمک خواهد رایگان است
وَعِداتِکَ لِعِبادِکَ مُنْجَزَهٌ وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَکَ مُقالَهٌ وَاَعْمالَ
و وعده هایی که به بندگانت دادی وفایش حتمی است و لغزش کسی که از تو پوزش طلبد بخشوده است و کارهای
الْعامِلینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَهٌ وَاَرْزاقَکَ اِلَی الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نازِلَهٌ
آنانکه برای تو کار کنند در نزد تو محفوظ است و روزیهایی که به آفریدگانت دهی از نزدت ریزان است
وَعَواَّئِدَ الْمَزیدِ اِلَیْهِمْ واصِلَهٌ وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرینَ مَغْفُورَهٌ
و بهره های بیشتری هم بسویشان می رسد و گناه آمرزش خواهان (از تو) آمرزیده است
وَحَواَّئِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّهٌ وَجَواَّئِزَ السّآئِلینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَهٌ وَ
و حاجتهای آفریدگانت نزد تو روا شده است و جایزه های سائلان در پیش تو شایان و وافر است و
عَواَّئِدَ الْمَزیدِ مُتَواتِرَهٌ وَمَواَّئِدَ الْمُسْتَطْعِمینَ مُعَدَّهٌ وَمَناهِلَ الظِّماَّءِ
بهره های فزون پیاپی است و خوانهای احسان تو برای طعام خواهان آماده است و حوضهای آب برای تشنگان
مُتْرَعَهٌ اَللّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعاَّئی وَاقْبَلْ ثَناَّئی وَاجْمَعْ بَیْنی وَبَیْنَ
لبریز است خدایا پس دعایم را مستجاب کن و بپذیر مدح و ثنایم را و گردآور میان من
اَوْلِیاَّئی بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَفاطِمَهَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اِنَّکَ وَلِیُّ
و دوستانم به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین که براستی تویی صاحب
نَعْماَّئی وَمُنْتَهی مُنایَ وَغایَهُ رَجائی فی مُنْقَلَبی وَمَثْوایَ
نعمتهایم و منتهای آرزویم و سرحد نهایی امیدم و بازگشتگاه و اقامتگاهم
بعد از این زیارت این فقرات نیز مسطور است :
اَنْتَ اِلهی وَسَیِّدی وَمَوْلایَ
تویی معبود و آقا و مولای من
اِغْفِرْ لاَِوْلِیاَّئِنا وَکُفَّ عَنّا اَعْداَّئَنا وَاشْغَلْهُمْ عَنْ اَذانا وَاَظْهِرْ کَلِمَهَ
بیامرز دوستان ما را و بازدار از ما دشمنانمان را و سرگرمشان کن از آزار ما و آشکار کن گفتار
الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْیا وَاَدْحِضْ کَلِمَهَ الْباطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلی اِنَّکَ
حق را و آنرا برتر قرار ده و از میان ببر گفتار باطل را و آنرا پست گردان که براستی تو
عَلی کُلِّشَی ءٍْ قَدیرٌ
بر هرچیز توانایی